در کتاب مناقب آل ابى طالب آمده است:
حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السّلام یکى از فرزندان خود را به مکتب خانه اى فرستاد.
پس از گذشت چند روزى ، معلّم - که عبدالرّحمان سلمى نام داشت - سوره مبارکه ((الحمد)) را به وى تعلیم نمود.
بعد از آن که فرزند، از مکتب به منزل مراجعت کرد، سوره حمد را براى پدرش امام حسین علیه السّلام قرائت نمود.
امام سلام اللّه علیه ، به جهت این آموزش معلّم ، مبلغى معادل یک هزار دینار؛ و نیز هزار حُلّه به وى اهداء کرده و او را تشویق و دل گرم نمود، همچنین دهانش را پُر از دُرّ کرد.
شخصى که شاهد این جریان بود، از این برخورد تعجّب کرد و سپس لب به اعتراض گشود؛ و اظهار داشت : آیا آن همه هدایا به یک معلّم پرداخت مى شود؟!
امام حسین علیه السّلام در پاسخ به او، با متانت چنین فرمود: این هدایا نسبت به کار معلّم که همانا تعلیم و تربیت فرزندان است بسیار ناچیز و بى ارزش خواهد بود.
و سپس اشعارى را بدین مضمون سرود:
هنگامى که دنیا به تو روى آورد؛ پس تا مى توانى به وسیله آن به مردم نیکى و احسان کن ، پیش از آن که دنیا از تو روى گرداند؛ و تو ناتوان و عاجز گردى .
و توجّه داشته باش که نه جود و سخاوت ، نیکى و محبّت را نابود مى گرداند؛ و نه بخل و حسادت مى تواند اموال و ثروتى را، تا ابد نگه دارد.

محرم در درخش 

علاقه و عشق مردم درخش به شهیدان و قهرمانان حماسه ی جاودان کربلا و به خصوص ارادات عمیق آنان به سرور شهید آقا ابا عبدالله الحسین چندان عمیق است کهمراسم عزادارانآنان محشون از تاثرات زیبای انسانی نموده است این مراسم از اوایل محرم آغاز شده و درخشی های ساکن در اقصا نقاط ایران برای شرکت در مراسم سوگواری به درخش می ایند و روزهای تاسوعا و عاشورا اوج این گردهمایی هاست. مراسم سوگواری هز روز 4 محرم با علم بندان و پشاندن علم ها وسیله ی پارچه های نذری آغاز شده. تعداد این علم ها چهارده عدد می باشد 12 علم به نام دوازده امام شیعیان 2 علم به یاد بود حضرت ابوالفضل العباس و حضرت فاطمه زهرا طی مراسمی خاص آذین می شوند.

اهالی محترم درخش معتقداند اگر علمی بر زمین افتد صاحب علم باید قربانی بدهد و گر نه اتفاق نا گواری رخ خواهد داد.

از روز 4 محرم تا پایان روز 10 محرم علم ها را دور ده می چرخانند و برای اموات و رفتگان فاتحه می خوانند.

اوج مراسم از روز تا سو عا شروع می شود.مردم در مسجد جامع روستا جمع می شوند و از صبح زود نخل بزرگی را که سمبل فداکاری های حضرت عباس است آماده می کنند. در حین آماده کردن نخل هیات های عزاداری گرد روستا می چرخند و عزاداری می کنند.درخشیها نخل را به همراه گروه های عزاداری در صحن مسجد به حرکت در آورده و به سوگواری می پردازند

شب عاشورا از مراسم این شب که عزاداران سینه خود را از عشق اباعبدالله می آکنند و با زدن طبل و سنج به نوحه خوانی و سینه و زنجیر زنی روح خویش را صیقل می دهند.

از دیگر مراسم این شب که شمع گردانی است که اهالی در مظروفی به نام شمع بر که بدین جهت تهیه شده است شمع های نذری می افروزند.این مراسم از شکوهی عظیم برخوردار است.

صبح روز عاشورا اسبی را که سمبل اسب امام حسین ذولجناح است برای حضور در مراسم می آرایند. آماده کردن ذولجناح نیز موروثی می باشد. می گویند در گذشته نه چندان دور در روستا اسبی بوده که به هنگام فرا رسیدن عاشورا بی قراری نموده و به سختی می گریسته است. از دیگرجذابیت های این سوگواری،آماده سازی تابوت های شهدای کربلا و بستن کبوتران خونین بال بر روی آنان،گهواره و حجله های خردسالان و نوجوانان امام شهید و ساخت سمبلیک سرهایی که در عصر عاشورا بر نیزه رفته است می باشد.

پس از به اتمام رسیدن عزاداری مردم حول دایره ای گرد می آیند و مراسم تعزیه خوانی و شبیه گردانی بر اساس حادثه مربوط به عاشورای سال 61 هجری که در ارض کربلا رخ داده است اجرا می گردد. به راستی درخش روستایی است که فرهنگ سوگواری محرم آن ارجی به درازای تاریخ دارد. 

قلعه مرکزِِی درخش 

از سال 226 هجری قمری تا سال 665(ه.ق) حکومت قهستان در دست 8 تن از حکام اسماعیلی بوده است.اسماعیلیان افزون بر 2 قرن در سرزمین قهستان حظور داشته اند که قلعه ها و استحکامات موجود در مناطق کوهستانی و سوق الجیشی حکایت از این امر دارد. دو قلعه از قلاع اسماعیله در روستای درخش قرار دارد که از طریق تونل زیر زمینی به یکدیگر وصل میشده و هر یک به وسیله یکی از برجهای نگهبانی که بر فراز تپه شرقی روستا است به هم مرتبط بوده اند.

مسجد جامع درخش

یکی از مهمترین آثار تاریخی روستای درخش مسجدی ساده و یک ایوانی با دو رواق در دو سمت ایوان است که با مصالح آجر و ملات گچ ساخته شده است این مسجد با عنایت به اسلوب معماری احتمالا در عصر صفویه بنا شده است و تا امروز بارها مرمت گشته و اکنون مورد استفاده مردم روستا قرار دارد.مسجد جامع درخش،قلب طپنده روستا است و ثبت آثار ملی نیز گشته است.

سالگرد

مراسم سالگرد شهدای گمنام در شنبه 4 آبان 1387 با حضور مسولین محترم و مردم شهید پرور منطقه در آرامگاه شهدای گمنام برگزار شد.